Tekst: Cees van Dam - Foto’s: Paul Mellaart
Hij zou niet kunnen leven zonder
liedjes, zonder liefde, zonder jou. Hij zou het kunnen stellen zonder de
geur van de natuur, zonder de walm van de kroeg, zonder antwoorden op ooit
gestelde vragen; zonder de roes van romantiek, zonder het pluche van
politiek, zonder de heisa van hectiek, maar hij zou niet kunnen leven
zonder liefde, zonder jou, zonder muziek. Hij is Paul Marselje, de
troubadour uit Haarlem, toevallig ook
hoofdbestuurslid van de Orde van
Vrijmetselaren onder het Grootoosten der Nederlanden. Omdat hij niet zonder
kan, heeft hij weer een nieuw album vol gezongen met veertien, deels oude,
deels nieuwe liedjes van zijn hand.
“Volgens
mijn moeder zong ik al zelfgemaakte liedjes toen ik vier was. En ik ben het
altijd blijven doen. Ik heb mijn kleuter- en lagere schooltijd op
protestantse scholen in Haarlem-noord gezeten, hele noten gezongen!
Bevrijdend voor mijn muzikale creativiteit was de overgang naar de
Haarlemse Rudolf Steinerschool. Daar is mijn ontplooiing begonnen, kon ik
worden wie/wat ik ben: liedjeszanger, troubadour. Wat ik verder ook gedaan
heb of doe in mijn leven, bij het Ministerie van Economische zaken, als
D66-Wethouder in Haarlem, of nu als lid van het hoofdbestuur van de Orde,
ik ben altijd liedjes blijven schrijven. Dus als het goed is, is dit niet
mijn laatste CD. Ik hoop het.”
Getande rand
“Ik plan
het leven niet, het overkomt me. Ik leef het leven en ik kijk ernaar. Ik ga
er volop in, met een naďef vertrouwen op de goede afloop, en als ik
reflecteer verdampt het leven tot een mengeling van melancholie en geluk,
een weemoedig optimisme. Die emotie hoor je terug in de meeste van mijn
liedjes, in de teksten, in de melodieën. Het klinkt misschien raar, maar
eigenlijk ben ik heel verlegen. Ik zing mijn liedjes eigenlijk het liefst
voor mezelf, tussen mijn eigen vier muren, binnen de getande rand. Het lukt
mij alleen in liedjes de dingen te zeggen die ik anders voor me houd. Maar
op het podium zing ik ze onverschrokken, het podium heeft blijkbaar ook een
getande rand: Je kunt het over jezelf hebben alsof je een ander bent.
Werkelijkheid verhuld in fictie.”
Echte mensen
“De
liedjes hebben een geschiedenis. Er is iets aan voorafgegaan: een
kortstondige ontmoeting, een ooit hoog-oplaaiende liefdesbrand, een bij
toeval ontdekte mooie plek. Achter de liefdesliedjes gaan echte mensen
schuil, voorbijgegane relaties. Bij de presentatie van de CD eind januari
waren die echte mensen erbij en ze hoorden voor het eerst de liedjes die
over hen gingen. Dan wordt de fictie ineens weer werkelijkheid. Spannend,
ja, voor hen, voor mij, maar het is goed afgelopen. Ze herkenden zich erin
als op een oude foto, een herinnering … Voorbij, voorbij, o en voorgoed
voorbij.”
“Het
mooiste lied op de CD vind ik ‘Een ander gezicht’. Het is nu aan paar keer
gebruikt door een broeder kapelmeester tijdens een inwijding. Voor we weer tot ‘het gewone werk’
overgaan. Dan komt het volop tot zijn - emotionele - recht.”
|
EEN ANDER GEZICHT
Is
dit een droom?
Waar
klop je aan de deur
Je
zoekt een andere kleur
Je
wilt het leven binnen
Je
raakt wel eens
gehuld
in rozengeur
En
dan weer in mineur
Wanneer
mag je beginnen?
Wanneer
begint voor ieder kind
Voor
ieder mens de weg naar zijn licht?
Wanneer
moet je gaan; wanneer blijven staan?
Vind
je jezelf in een ander gezicht?
Is
dit een droom?
Wat
ligt er op je pad
Sinds
jij je droom betrad
Begeef
jij je in duister
Je
stapt vol schroom
Je
gaat je weg omdat
Je
’t leven niet echt had
Je
bent op zoek naar luister
De
nacht is koud. De slaap is warm
De
droom is rijk, het waken arm
Wat
heeft je naar de deur gebracht
Wie
helpt je verder door de nacht?
Wat
houdt je leven nu in toom
En
voert je door je vreemde droom?
Vol
tegenslagen, struikelblokken
Ga
je weg steeds onverschrokken
Is
je vuur al aangestoken?
Is
je bloesem al ontloken?
Wanneer
begint voor ieder kind
Voor
ieder mens de weg naar zijn licht?
Wanneer
moet je gaan; wanneer blijven staan?
Vind je jezelf in
een ander gezicht?
Het album is te bestellen bij
de meeste platenwinkels, bij Bol.com en (goedkoper) via de site www.marselje.nl/paulmarselje/
|