Tekst: Cees van Dam - Foto’s: Paul Mellaart
Hij zou niet kunnen leven zonder liedjes, zonder liefde,
zonder jou. Hij zou het kunnen stellen zonder de geur van de natuur, zonder
de walm van de kroeg, zonder antwoorden op ooit gestelde vragen; zonder de
roes van romantiek, zonder het pluche van politiek, zonder de heisa van
hectiek, maar hij zou niet kunnen leven zonder liefde, zonder jou, zonder
muziek. Hij is Paul Marselje, de troubadour uit Haarlem, toevallig ook
hoofdbestuurslid van de Orde van Vrijmetselaren onder het
Grootoosten der Nederlanden. Omdat hij niet zonder kan, heeft hij weer een
nieuw album vol gezongen met veertien, deels oude, deels nieuwe liedjes van
zijn hand.
“Volgens mijn moeder zong
ik al zelfgemaakte liedjes toen ik vier was. En ik ben het altijd blijven
doen. Ik heb mijn kleuter- en lagere schooltijd op protestantse scholen in
Haarlem-noord gezeten, hele noten gezongen! Bevrijdend voor mijn muzikale
creativiteit was de overgang naar de Haarlemse Rudolf Steinerschool. Daar
is mijn ontplooiing begonnen, kon ik worden wie/wat ik ben: liedjeszanger,
troubadour. Wat ik verder ook gedaan heb of doe in mijn leven, bij het
Ministerie van Economische zaken, als D66-Wethouder in Haarlem, of nu als
lid van het hoofdbestuur van de Orde, ik ben altijd liedjes blijven
schrijven. Dus als het goed is, is dit niet mijn laatste CD. Ik hoop het.”
Getande rand
“Ik plan het leven niet,
het overkomt me. Ik leef het leven en ik kijk ernaar. Ik ga er volop in,
met een naďef vertrouwen op de goede afloop, en als ik reflecteer verdampt
het leven tot een mengeling van melancholie en geluk, een weemoedig
optimisme. Die emotie hoor je terug in de meeste van mijn liedjes, in de
teksten, in de melodieën. Het klinkt misschien raar, maar eigenlijk ben ik
heel verlegen. Ik zing mijn liedjes eigenlijk het liefst voor mezelf,
tussen mijn eigen vier muren, binnen de getande rand. Het lukt mij alleen
in liedjes de dingen te zeggen die ik anders voor me houd. Maar op het
podium zing ik ze onverschrokken, het podium heeft blijkbaar ook een
getande rand: Je kunt het over jezelf hebben alsof je een ander bent.
Werkelijkheid verhuld in fictie.”
Echte mensen
“De liedjes hebben een
geschiedenis. Er is iets aan voorafgegaan: een kortstondige ontmoeting, een
ooit hoog-oplaaiende liefdesbrand, een bij toeval ontdekte mooie plek.
Achter de liefdesliedjes gaan echte mensen schuil, voorbijgegane relaties. Bij
de presentatie van de CD eind januari waren die echte mensen erbij en ze
hoorden voor het eerst de liedjes die over hen gingen. Dan wordt de fictie
ineens weer werkelijkheid. Spannend, ja, voor hen, voor mij, maar het is
goed afgelopen. Ze herkenden zich erin als op een oude foto, een
herinnering … Voorbij, voorbij, o en voorgoed voorbij.”
“Het mooiste lied op de
CD vind ik ‘Een ander gezicht’. Het is nu aan paar keer gebruikt door een
broeder kapelmeester tijdens een inwijding. Voor we weer tot ‘het gewone werk’ overgaan.
Dan komt het volop tot zijn - emotionele - recht.”
|
EEN ANDER GEZICHT
Is dit een droom?
Waar klop je aan de
deur
Je zoekt een andere
kleur
Je wilt het leven
binnen
Je raakt wel eens
gehuld in rozengeur
En dan weer in mineur
Wanneer mag je
beginnen?
Wanneer begint voor
ieder kind
Voor ieder mens de weg
naar zijn licht?
Wanneer moet je gaan;
wanneer blijven staan?
Vind je jezelf in een
ander gezicht?
Is dit een droom?
Wat ligt er op je pad
Sinds jij je droom
betrad
Begeef jij je in
duister
Je stapt vol schroom
Je gaat je weg omdat
Je ’t leven niet echt
had
Je bent op zoek naar
luister
De nacht is koud. De
slaap is warm
De droom is rijk, het
waken arm
Wat heeft je naar de
deur gebracht
Wie helpt je verder
door de nacht?
Wat houdt je leven nu
in toom
En voert je door je
vreemde droom?
Vol tegenslagen,
struikelblokken
Ga je weg steeds
onverschrokken
Is je vuur al
aangestoken?
Is je bloesem al
ontloken?
Wanneer begint voor
ieder kind
Voor ieder mens de weg
naar zijn licht?
Wanneer moet je gaan;
wanneer blijven staan?
Vind je jezelf in een ander gezicht?
Het album is te bestellen bij de meeste
platenwinkels, bij Bol.com en (goedkoper) via de site www.marselje.nl/paulmarselje/
|